تکمیل متن
کسی در من مویه می کند،
ضجه می زند،درد می کشد،
کسی در من مویه می کند،
صدایش از ته چاهی بی انتها بیرون می خزد،ودر اعماق جانم می پیچد ودر امواج قیرگون آب ته چاه تنیده می شود، وبالا می اید، می درد،وبالا می اید،می خراشد و بالا می خزد.
ودر من چاهی است به عمق شبهای زمستان وحنجره ای در ته آن همه ی ناله های دنیا را زخمه می زند.درد می کشد،ضجه می زند.
درد می کشد
ضجه میزند
می شود فریاد
اما در پس بغضی پنهان
وای اگر بشکند
میشود یک جهان سیلاب
میشود دریای بی ساحل
ودر این قربت غم
کاش باشد مرحم
کاش باشد ناجی
همیشه بود او همیشه هست او
از رگم نزدیک تر
او شنید و میشنید
در سکوت فریادم را
من از او غریب تر
و در ای کاش ای کاش ها …